Περιγραφή Επαγγέλματος:
Ο Ενορχηστρωτής είναι ο εξειδικευμένος μουσικός που συνδυάζει τους ήχους από τα διάφορα μουσικά όργανα, με σκοπό τη σύνθεση ενός ολοκληρωμένου μουσικού θέματος, καθορίζοντας τη συμμετοχή του κάθε μουσικού οργάνου και διευθύνοντας την ορχήστρα που εκτελεί αυτό το μουσικό θέμα.
Οι κύριες επαγγελματικές δραστηριότητές του είναι η ενορχήστρωση (ενοργάνωση) κάποιου μουσικού θέματος (τραγούδια, ορχηστρικά κομμάτια, θεατρικά, τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά θέματα), για μικρή ή μεγάλη ορχήστρα, η πρόβα με την ορχήστρα για την εκτέλεση των μουσικών έργων, η επίβλεψη και η διεύθυνση της εκτέλεσης των έργων αυτών. Τα υλικά που χρησιμοποιεί για την εργασία του είναι το κασετόφωνο, ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, τα μουσικά όργανα, οι παρτιτούρες, χαρτί, μολύβι και κυρίως τη φαντασία του.
Συνθήκες Εργασίας:
Η εργασία του ενορχηστρωτή είναι καλλιτεχνική και πνευματική και χρειάζεται ηρεμία και αυτοσυγκέντρωση. Ο ενορχηστρωτής μπορεί να εργάζεται στο γραφείο του, κάνοντας χρήση κασετοφώνου ή κάποιου μουσικού οργάνου ή χρήση προγράμματος υπολογιστή για ενορχήστρωση. Οι συναυλίες γίνονται σε ανοικτούς ή κλειστούς χώρους, συνήθως απογευματινές ή βραδινές ώρες.
Όταν εργάζεται μόνος του, το ωράριό του καθορίζεται κυρίως από τη διάθεση και την έμπνευσή του, ενώ όταν εργάζεται ομαδικά, απαιτείται καλή συνεργασία με τους μουσικούς της ορχήστρας που εκτελούν το μουσικό θέμα. Η εργασία του ενορχηστρωτή είναι γεμάτη ένταση και άγχος, γιατί απαιτείται η κατάλληλη επιλογή και συνδυασμός των μουσικών οργάνων, ο συντονισμός πολλών ανθρώπων και οργάνων ταυτόχρονα, και ο ακριβής υπολογισμός της συμμετοχής κάθε μουσικού οργάνου, ώστε να παραχθεί ένα ικανοποιητικό ηχητικό αποτέλεσμα που θα αναδεικνύει το μουσικό θέμα. Ο ενορχηστρωτής πολλές φορές χρειάζεται να ταξιδεύει σε διάφορα μέρη για συναυλίες.
Ιδιαίτερα Προσωπικά Χαρακτηριστικά και Ικανότητες:
Ο Ενορχηστρωτής πρέπει να έχει ταλέντο στη μουσική και οργανωτικές ικανότητες. Συγκεκριμένα, το επάγγελμα του Ενορχηστρωτή, εκτός των μουσικών γνώσεων, απαιτεί προσωπικό ύφος, φαντασία, δημιουργικότητα, ευαισθησία, συνέπεια, γρήγορα αντανακλαστικά, ηρεμία. Χρειάζεται επίσης να διαθέτει γενική μόρφωση, καλλιέργεια, καλλιτεχνική και συναισθηματική ωριμότητα.
Τέλος, η κοινωνικότητα και οι καλές δημόσιες σχέσεις με τραγουδιστές, ηθοποιούς, ηχολήπτες, κ.λπ., αλλά και άλλους επαγγελματίες του καλλιτεχνικού χώρου, αποτελούν θετικά στοιχεία για την άσκηση του επαγγέλματος.
Σπουδές:
Για την άσκηση του επαγγέλματος του ενορχηστρωτή απαιτούνται πολύ καλές θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις μουσικής και κάποιου μουσικού οργάνου.
Για τις γνώσεις αυτές απαιτούνται πολύχρονες μουσικές σπουδές πάνω στη θεωρία και την αρμονία της μουσικής.
Πανεπιστημιακού επιπέδου μουσικές σπουδές παρέχονται στα Τμήματα Μουσικών Σπουδών των Α.Ε.Ι. Διασύνδεση με το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα.
Καθώς επίσης και στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Τα τμήματα αυτά προσφέρουν στους φοιτητές τις απαραίτητες γνώσεις μουσικολογίας και μουσικής παιδαγωγικής για να μπορέσουν να ασχοληθούν με τη μουσικολογική έρευνα και να προωθήσουν τη μουσική εκπαίδευση στη χώρα μας, ενώ περιλαμβάνουν επίσης προγράμματα εφαρμοσμένων μουσικών σπουδών στα πρότυπα των Ανώτατων Μουσικών Ακαδημιών. Οι σπουδές αυτές αποτελούν χρήσιμο εφόδιο, όχι όμως και αναγκαία προϋπόθεση. Η βαθιά γνώση της θεωρίας και αρμονίας της μουσικής και ενός πολυφωνικού οργάνου, της παγκόσμιας μουσικής δισκογραφίας καθώς και η εξοικείωση με τα υλικά που χρησιμοποιεί ένας μουσικός ενορχηστρωτής αποτελούν τα πιο σημαντικά προσόντα, για όποιον ενδιαφέρεται να απασχοληθεί στο χώρο αυτό.
Σπουδές μουσικού ενορχηστρωτή παρέχονται σε Κρατικές, Δημοτικές και Ιδιωτικές Μουσικές Σχολές και Ωδεία.
Τομείς Απασχόλησης:
Οι μουσικοί ενορχηστρωτές μπορούν να εργαστούν σε εταιρίες ηχογράφησης δίσκων και συναυλιών, σε ορχήστρες, κρατικές ή ιδιωτικές, σε μουσικά θέατρα, σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, ραδιόφωνο, κινηματογράφο, τηλεόραση και γενικά όπου υπάρχει ορχήστρα, ή ακόμη μπορούν να παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα μουσικής.
(πηγή: Ο.Α.Ε.Δ.)