Περιγραφή Επαγγέλματος:
Ο τεχνικός προθετικών – ορθωτικών μέσων αποκατάστασης είναι επαγγελματίας του τομέα της υγείας, που σχεδιάζει, κατασκευάζει και τοποθετεί ορθοπεδικά υποστηρικτικά βοηθήματα και μηχανήματα σε ασθενείς με αναπηρίες, σύμφωνα με τις οδηγίες του ορθοπεδικού γιατρού.
Λαμβάνει τις μετρήσεις των ασθενών που χρειάζονται τεχνητά άκρα και κατασκευάζει τα τεχνητά μέλη και υποστηρικτικά βοηθήματα. Επιλέγει τα κατάλληλα υλικά και τα συστατικά που χρησιμοποιούνται, σύμφωνα με το σχέδιο των προθετικών – ορθωτικών μέσων αποκατάστασης.
Φροντίζει έτσι ώστε τα υποστηρικτικά βοηθήματα, όπως τα τεχνητά μέλη, να είναι τα κατάλληλα για το μυοσκελετικό σύστημα του ασθενούς. Δημιουργεί και τοποθετεί νάρθηκες και στηρίγματα για την αποκατάσταση κινητικών προβλημάτων που προκαλούνται από χτυπήματα ή ασθένειες και προσαρμόζει τεχνητά άκρα (πόδια, χέρια, κ.λπ.), φροντίζοντας για τη σωστή λειτουργία τους.
Καθοδηγεί τους ασθενείς στη χρήση των προθετικών – ορθωτικών μέσων αποκατάστασης, παρέχοντας υποστήριξη και ενθάρρυνση στους ίδιους και τις οικογένειές τους, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.
Αποτελεί μέλος της ομάδας αποκατάστασης και συνεργάζεται με τα άλλα μέλη της και ιδιαίτερα με τους γιατρούς (φυσίατρους, ορθοπεδικούς, κ.λπ.), καθώς και τους φυσικοθεραπευτές με σκοπό την επιστημονικά ορθότερη κατασκευή και εφαρμογή προθετικού ή ορθωτικού μηχανήματος.
Συνθήκες Εργασίας:
Ο τεχνικός προθετικών – ορθωτικών μέσων αποκατάστασης έρχεται σε άμεση επαφή με ασθενείς με σοβαρές παθήσεις, γεγονός που συχνά δημιουργεί άγχος και ψυχική κούραση. Οι συνθήκες εργασίας και το ωράριο διαμορφώνονται ανάλογα με το πεδίο δραστηριότητας και το χώρο εργασίας.
Εργάζεται συνήθως σε νοσοκομεία, κέντρα αποκατάστασης, ιατρεία ή εργαστήρια κατασκευής ορθωτικών και προθετικών μηχανημάτων.
Ιδιαίτερα Προσωπικά Χαρακτηριστικά και Ικανότητες:
Ο τεχνικός προθετικών – ορθωτικών μέσων αποκατάστασης πρέπει να έχει ενδιαφέρον για τον άνθρωπο, καλή υγεία, σωματική αντοχή και επιδεξιότητα στα χέρια. Σημαντικά προσόντα είναι η ικανότητα επικοινωνίας, η ευχέρεια λόγου, η υπομονή και η πειθώ, ώστε να επιτύχει το μέγιστο βαθμό συνεργασίας με τον ασθενή, με στόχο τη θετική έκβαση της αποκατάστασης και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του.
Η μηχανική και σχεδιαστική ικανότητα, η ακρίβεια και η οργανωτικότητα συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα της εργασίας του. Απαραίτητη θεωρείται η συνεχής ενημέρωση για τις εξελίξεις στον τομέα του.
Σπουδές:
Σπουδές μπορούν να γίνουν σε δημόσια και ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. στην ειδικότητα Τεχνικός Προθετικών-Ορθωτικών και λοιπών Μέσων Αποκατάστασης.
Το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει θέματα που καλύπτουν ευρύ γνωστικό πεδίο σε θέματα υγείας και ιατρικής αποκατάστασης, όπως ανατομία – φυσιολογία, ρευματολογία, κινησιολογία, ψυχολογία αποκατάστασης, εργοθεραπεία, εγκεφαλική παράλυση και αποκατάσταση, ορθοπεδικές παθήσεις και αποκατάσταση, ρευματολογικές παθήσεις και αποκατάσταση, σχέδιο και τεχνικές κατασκευής προθετικών και ορθωτικών μέσων αποκατάστασης.
Τομείς Απασχόλησης:
Από την τελευταία απογραφή στην Ελλάδα, αλλά και από διεθνείς δημογραφικές μελέτες, έχει αποδειχθεί ότι περίπου το 8% του πληθυσμού είναι άτομα με ειδικές ανάγκες, εκ των οποίων 3-4 % με μόνιμες βαριές αναπηρίες που έχουν απόλυτη ανάγκη να χρησιμοποιούν προθετικά ή ορθωτικά μηχανήματα και άλλες κατασκευές.
Επίσης, ασθενείς με ορθοπεδικές, ρευματολογικές παθήσεις και νευρολογικές παθήσεις (όπως ημιπληγία, παραπληγία, εγκεφαλική παράλυση κ.λπ.), χρειάζονται ορθωτικά μηχανήματα που μέχρι σήμερα κατασκευάζονται και εφαρμόζονται από ένα μικρό αριθμό εμπειροτεχνών. Οι περισσότεροι από αυτούς προήλθαν από το παλιό εργοστάσιο προθετικών και ορθωτικών κατασκευών του στρατού (που όμως έχουν πλέον συνταξιοδοτηθεί), οι οποίοι είχαν παρακολουθήσει ταχύρυθμα σεμινάρια.
Έτσι, οι ανάγκες είναι τεράστιες σε ειδικούς με σωστή κατάρτιση. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οδήγησε στην έκδοση του Νόμου 2072 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 125/Α/23-7-1992, διότι υπήρξε ανάγκη μέχρις ότου ιδρυθεί σχολή για ειδικούς τεχνικούς προθετικών και ορθωτικών, να ρυθμιστούν τουλάχιστον τα του επαγγέλματος από τους εμπειροτέχνες που δραστηριοποιούνται στον χώρο.
Ο τεχνικός προθετικών – ορθωτικών μέσων αποκατάστασης εργάζεται σε εργαστήρια κέντρων αποκατάστασης ή ασκεί ελεύθερα το επάγγελμα μετά τη χορήγηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος ή εργάζεται σε εργαστήρια προθετικών και ορθωτικών, που λειτουργούν με σχετική άδεια, όπως προβλέπει ο Νόμος 2072/92.
(πηγή: Ο.Α.Ε.Δ.)