Περιγραφή Επαγγέλματος:
Ο κοινωνιολόγος με ειδίκευση στη βιοηθική ερευνά, μελετά και αναλύει θεσμικές, δομικές και πολιτισμικές συνιστώσες ζητημάτων που άπτονται του διεπιστημονικού κλάδου της βιοηθικής, όπως αυτές εμφανίζονται σε διαφορετικές προσεγγίσεις των κοινωνικών επιστημών και ιδιαίτερα της Κοινωνιολογίας.
Ειδικότερα, ασχολείται με επιμέρους ζητήματα βιοηθικής που αφορούν στην αρχή της ζωής (υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, στείρωση, δικαιώματα εμβρύου, διακοπή της κύησης, προγεννητικός έλεγχος, γονιδιακές παρεμβάσεις, ευγονική, κλωνοποίηση), την παράταση της ζωής (αιμοκάθαρση, μεταμοσχεύσεις κ.ά.) και το τέλος της ζωής (ενεργητική και παθητική ευθανασία, υποβοηθούμενη αυτοκτονία, μεταμόσχευση ιστών και οργάνων, εγκεφαλικός θάνατος κ.λπ.).
Επίσης, λόγω της εξοικείωσής του με βασικές ερευνητικές μεθόδους των κοινωνικών επιστημών εξετάζει ζητήματα δεοντολογίας της έρευνας, αλλά και ζητήματα εγκυρότητας, αξιοπιστίας και συνεπειών από την εφαρμογή συγκεκριμένων ποιοτικών και ποσοτικών ερευνητικών μεθόδων σε θέματα βιοηθικής.
Σκοπός της διεπιστημονικής του έρευνας είναι η προαγωγή και η διάχυση της γνώσης που αφορά την αντιμετώπιση ηθικών ζητημάτων στο χώρο της υγείας, στην ιατρική περίθαλψη, στις επιστήμες της ζωής και τη βιοτεχνολογία. Για το λόγο αυτό συνεργάζεται στενά με άλλους επιστήμονες, όπως ιατρούς, βιοτεχνολόγους, γενετιστές, βιολόγους, νομικούς, φιλοσόφους, θεολόγους κ.λπ.
Συνθήκες Εργασίας:
Οι συνθήκες εργασίας του ποικίλουν ανάλογα με το φορέα στον οποίο απασχολείται. Όταν ασχολείται με ερευνητικό έργο, συνεργάζεται με κυβερνητικούς και μη οργανισμούς, κοινωνικές υπηρεσίες, πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικούς φορείς και μελετά τη σύγχρονη βιβλιογραφία.
Όταν πραγματοποιεί κοινωνικές έρευνες είναι αναγκασμένος να κάνει αρκετές μετακινήσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και να εργάζεται υπερωριακά προκειμένου να συλλέξει υλικό ή να συμμετέχει σε επιστημονικά συνέδρια που αναφέρονται σε θεσμούς της υγείας.
Συχνά, χρειάζεται να εργάζεται μόνος του σε γραφείο προκειμένου να επεξεργαστεί τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του και να συμβάλλει στην προαγωγή της γνώσης στο διεπιστημονικό χώρο της βιοηθικής. Όταν εργάζεται ως εκπαιδευτικός, ακολουθεί ωράριο δημοσίου υπαλλήλου και φυσικός του χώρος είναι η σχολική αίθουσα.
Ιδιαίτερα Προσωπικά Χαρακτηριστικά και Ικανότητες:
Απαιτείται άρτια θεωρητική εκπαίδευση και εμπειρική κατάρτιση στις επιστήμες της ζωής, στις βιοτεχνολογίες, στη βιο-ιατρική, στη γενετική, στη νομική, τη φιλοσοφία, την κοινωνιολογία. Πρέπει να είναι ευαίσθητος σε θέματα υγείας και ζωής, υπεύθυνος, προσεκτικός και αντικειμενικός.
Είναι υποχρεωμένος να τηρεί την επιστημονική δεοντολογία και πρακτική, να είναι διακριτικός, εχέμυθος και να διαθέτει αναλυτική και συνθετική σκέψη. Ακόμη, χρειάζεται να διαθέτει ερευνητικό πνεύμα, συνθετική και αναλυτική ικανότητα, ανοιχτό μυαλό, παρατηρητικότητα, συνέπεια, οργάνωση, υπομονή, ακρίβεια, επιμονή και ιδιαίτερη μεθοδικότητα.
Η ανάγκη για συνεργασία με άλλους επιστήμονες και η συμμετοχή σε επιστημονικά συνέδρια και μελέτες προϋποθέτουν ικανότητα στις διαπροσωπικές σχέσεις, επικοινωνιακές δεξιότητες και συνεχή ενημέρωση για τις σύγχρονες εξελίξεις στο αντικείμενό του.
Τέλος, η πολύ καλή γνώση εξειδικευμένων προγραμμάτων στον ηλεκτρονικό υπολογιστή (στατιστικά προγράμματα κ.ά.) και η άριστη γνώση ξένων γλωσσών διευκολύνουν το έργο του.
Σπουδές:
Σπουδές παρέχονται στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Μυτιλήνη).
Επιπλέον, σε μεταπτυχιακό επίπεδο προσφέρονται Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών, στη γνωστική περιοχή της Βιοηθικής.
Τομείς Απασχόλησης:
Μπορεί να απασχοληθεί ως κοινωνικός ερευνητής και επιστημονικός συνεργάτης σε δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις και οργανισμούς, σε ερευνητικά κέντρα, σε υπουργεία (Υγείας, Παιδείας κ.λπ.), σε ειδικές επιτροπές χάραξης πολιτικής σε θέματα υγείας, στην Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, στο Κέντρο Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ.α.
Ακόμη, μπορεί να εργαστεί ως σύμβουλος για θέματα δικαιωμάτων, ηθικών ζητημάτων και κατανόησης του θεσμικού και νομοθετικού πλαισίου που διέπει τις σχέσεις μεταξύ γιατρών και ασθενών. Επιπλέον, μπορεί να εργαστεί ως εκπαιδευτικός στη Μέση ή ανώτατη εκπαίδευση.
(πηγή: Ο.Α.Ε.Δ.)