Περιγραφή Επαγγέλματος:
Ο ηθοποιός είναι ο καλλιτέχνης που «ποιεί τα ήθη» δηλαδή υποδύεται ανθρώπινους χαρακτήρες σε θεατρικά και κινηματογραφικά έργα, σε τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές παραγωγές. Συνήθως, εργάζεται κυρίως κάτω από τις οδηγίες του σκηνοθέτη και μερικώς του σεναριογράφου, μελετά το ρόλο του, απομνημονεύει το κείμενο και υποβάλλεται σε πολλές και συχνά εντατικές δοκιμές πριν από την εμφάνιση, προσπαθώντας να αποδώσει το πνεύμα του θεατρικού συγγραφέα ή σεναριογράφου και τη σκηνοθετική άποψη γι’ αυτό.
Το φώτα της ράμπας ανέκαθεν τροφοδοτούσαν τις φιλοδοξίες και τα όνειρα των νέων. Ωστόσο, ηθοποιός δεν σημαίνει μόνο προσκήνιο, σημαίνει και παρασκήνιο. Αυτό είναι κατά κανόνα δύσκολο και αρκετές φορές απογοητευτικό.
Συνθήκες Εργασίας:
Ο ηθοποιός εργάζεται κάτω από άσχημες γενικά συνθήκες, δύσκολες και κοπιαστικές, με αμοιβές χαμηλές, που διαφέρουν ανάλογα με τη δραστηριότητα που αναπτύσσει κάθε φορά, ενώ συχνά αναγκάζεται να υποδυθεί ρόλους, που το ύφος και το περιεχόμενό τους δεν ανταποκρίνεται στην αισθητική του άποψη και τις καλλιτεχνικές του φιλοδοξίες.
Τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, ο ηθοποιός είναι υποχρεωμένος σε συνεχή άσκηση (φωνητικής, σωματικής άθλησης και χορού, τραγουδιού κ.λπ.), καθώς και σε επανειλημμένες δοκιμές του κάθε ρόλου, ενώ εργάζεται χωρίς ωράριο και με σπάνιες ημέρες αργίας, προσπαθώντας να ανταποκριθεί σε πολλαπλά καθήκοντα που αναλαμβάνει, τόσο για την προώθηση της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας όσο και για λόγους βιοπορισμού.
Οι ηθοποιοί για παράδειγμα που εργάζονται στο θέατρο, έχουν καθημερινά, πέραν των άλλων δραστηριοτήτων τους, να δώσουν μία ή δύο θεατρικές παραστάσεις.
Ιδιαίτερα Προσωπικά Χαρακτηριστικά και Ικανότητες:
Ο ενδιαφερόμενος γι’ αυτό το επάγγελμα πρέπει να διαθέτει ιδιαίτερη καλλιτεχνική κλίση και υποκριτικό ταλέντο, καθαρή φωνή και καλή άρθρωση, καλή μνήμη, σωματική αντοχή, εκφραστικότητα προσώπου και σώματος, αισθητική αντίληψη, καλή και επιμελημένη εμφάνιση και έντονη σκηνική παρουσία.
Επίσης απαιτείται να είναι συνεπής, συνεργάσιμος και να διακρίνεται για τις επικοινωνιακές του ικανότητες αφού έως ένα βαθμό η επαγγελματική του σταδιοδρομία εξαρτάται από τις καλές δημόσιες σχέσεις που δημιουργεί στους καλλιτεχνικούς και ενίοτε κοσμικούς κύκλους.
Σπουδές:
Θεατρικές σπουδές σε θεωρητικό επίπεδο μπορούν να γίνουν στα τμήματα Θεατρικών Σπουδών των Πανεπιστημίων. Διασύνδεση με το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα.
Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι τα παραπάνω τμήματα των Θεατρικών Σπουδών, δεν παρέχουν συστηματική πρακτική εκπαίδευση για την επαγγελματική κατάρτιση ηθοποιών, σκηνοθετών, σκηνογράφων κλπ., αλλά αποστολή τους είναι η θεμελίωση και καλλιέργεια θεατρικής μόρφωσης και η προαγωγή της θεατρικής επιστήμης. Όσοι επιθυμούν πρακτική κατάρτιση στο χώρο του θεάτρου παραπέμπονται στις υπάρχουσες Δραματικές Σχολές που παρέχουν την αντίστοιχη εκπαίδευση, ή στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (κατεύθυνση σκηνογραφίας – ενδυματολογίας ή υποκριτικής, με προαπαιτούμενο μάθημα).
Στις σπουδές της υποκριτικής τέχνης που παρέχονται στις ανώτερες δραματικές σχολές, η φοίτηση διαρκεί τρία χρόνια, οι δε υποψήφιοι διαγωνίζονται σε γραπτές και προφορικές εξετάσεις και υποβάλλονται σε έλεγχο υγείας και αρτιμέλειας.
Οι Ανώτερες Σχολές Δραματικής Τέχνης, οι οποίες λειτουργούν στην Ελλάδα είναι οι εξής:
α. Οι Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
β. Αναγνωρισμένες Ανώτερες Ιδιωτικές Σχολές Δραματικής Τέχνης.
Τομείς Απασχόληση:
Ο ηθοποιός μπορεί να εργαστεί στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, σε καφεθέατρα, σε κέντρα διασκέδασης, ενώ η διαφήμιση, ιδίως η τηλεοπτική και ραδιοφωνική, είναι επίσης ένας χώρος, που μπορεί να απασχοληθεί.
(πηγή: Ο.Α.Ε.Δ.)